Joan den ekainaren 22an ospatu zen Musikaren Eguna Gaztearen eskutik, eta lehen aldiz, Musika Bulegoak bi podcast antolatu zituen parte hartzaile gisa. Ekimenaren helburua izan zen sektoreko erronka eta bizipen nagusiei buruzko gogoeta partekatua sustatzea. Lehen saioa, “Kontzertu handiak vs. kontzertu txikiak: kontzertuak antolatzeko erronkak”, Galder Beramendik gidatu zuen. Bertan, hainbat ikuspegitatik aztertu zen zer dakarten formatu ezberdinek bai artistentzat, bai ekoizleentzat eta publikoarentzat. Amaia Ispizua (Get In) agentearen esanetan, “gizarteak uste du arrakasta estadioak betetzea dela, baina hori ez da Euskal Herriko taldeen errealitatea”, eta areto txikiak zaintzeko premia azpimarratu zuen. Julen Caminos (Bidean Produkzioak) ekoizlearentzat, “zaila da publikoa kontzertuetara erakartzea, eta batzuetan sentsazioa da dena saldu ezean porrota dela, baina hori ez da eguneroko errealitatea”. Gari Uriartek (Dupla taldea) energia ezberdina nabarmendu zuen formatuaren arabera: “gaztetxe batean edo areto handian jotzea sinergia ezberdina da, ez hobea, ez txarragoa: ezberdina”. Jon Ansorena eta Gorka Catediano (Trío Zukan) musikariek, berriz, klasika eta garaikidearen zirkuituetan laguntza instituzionalen garrantzia azpimarratu zuten: “ojala ez beharrik izatea, baina momentuz laguntza horiek beharrezkoak dira”. Bigarren saioak, “Gorputza lehen lerrora jartzearen ajeak”, Oihana Aranak dinamizatuta, musikari eta DJ izateak dakarren esposizio fisiko eta emozionala jarri zuen mahai gainean. DJ Inesek azaldu zuen “aurpegia erakusteko presioa” eta ziurgabetasunak eragindako nekea: “barne burruka konstantea da”. Eneritz Furyakek, berriz, lan-karga eta exijentzien inguruko kritika egin zuen: “artista txikioi handiek egiten duten promozio bera eskatzen zaigu, eta tranpa horretan jausten gara”. Aldi berean, nabarmendu zuen gizarteak orain hobeto ulertzen duela musikari profesionalen prekarietatea: “beste sektore batzuetan ere antzeko egoerak daudelako”. Podcast hauek, Gaztearen eta Musika Bulegoaren arteko lankidetzaren lehen emaitza dira, eta etorkizunean lankidetza berriak bideratzeko oinarri sendoa ezarri dute.

Ezpalak taldeak bere laugarren diskoa, Gatza, aurkeztu zuen lehen aldiz Latinoamerikan, BASQUE.MUSIC.-ek antolatutako showcase-an. Eta BIME Bogota azokaren testuinguruan. Mundu osoko musika industriako profesionalak bildu zituen eta bere zigilua (Patana records) estreinatu berri duen taldearen nazioarteko biraren hasiera izan zen. Juanjo Berasain taldeko abeslariarekin hitz egin genuen, Kolonbiako hiriburuan kontzertua eman eta berehala. Bertan, esperientzia horri eta bere norabide artistiko berriari buruzko iritziak partekatu zituzten. Nolakoa izan da BIME Bogotan jotzeko esperientzia? Esperientzia izugarria izan da guretzat. Inoiz ez genuen taldea bezain bidaia luzerik egin eta. Zalantzarik gabe, talde bateko kide gisa bizi izan dudan esperientziarik onenetakoa.Hain urrun dagoen herrialde batera joatea showcase bat euskaraz egitera, batere materialik gabe (backlinerik ez)... bandako kideren batentzat ere abentura gehiegi jajaja... Zer suposatu du zuentzat horrelako nazioarteko ekitaldi batean parte hartzeak? Hango bookerrak, bandak eta managerrak ezagutzea, Kolonbian lan egiteko metodoa nolakoa den ikustea, kontzertuetan, geroago... Uste dugu dena modu bakarrean dela, eta hemendik atera besterik ez da egin behar ezetz konturatzeko. Nola jaso zuen Kolonbiako publikoak zuen proposamena? Uste dut handik oso feedback positiboarekin atera ginela. Ezagutzen gintuen bertako jendea izan genuen, eta gu ikusteko etorri zen, eta hori oso harrigarria da... Kontzertuaren ondoren emanaldia eta energia asko gustatu zitzaizkiola esan zigun jendea bezala... Azken finean, showcase bat erakusleiho bat bezalakoa da, eta jende asko itsu-itsuan joaten da bertara. Horrelako agertokietan harritu ahal dugula uste dut eta Bogotan lortu genuela uste dut! Zer nabarmenduko zenukete Bogotako BIMEko giro profesionaletik? Sektoreko askorekin elkartu ahal izan ginen, asko ezagunak eta beste batzuk berriak guretzat, eta haiekin lasai eta gustura hitz egin eta partekatu ahal izan genuen. Agian askotan kontzertuetan, jaialdietan... bakarrik elkartzen gara. Dena oso azkar doa, eta ezin zara gelditu zerbait hartzera edo haiekin hitz egitera, eta oraingoan zerbait gehiago birsortu ahal izan dugu. Zer balantze egiten duzue bidaiaz, oro har? Uste dut neurri handiagoan edo txikiagoan ezagutzen dugula zerbait Latinoamerikako eszenari buruz, baina kolonbiarra ez genuen ezagutzen, eta oso aberasgarria izan zen estudioko saio horretan Superlitiorekin grabatu eta hitz egin ahal izatea, egunean jar gintezen hango gauzak nolakoak ziren, ez bakarrik banda gisa, baizik eta kideetako bat ziren ekoizle gisa, beste banda underground batzuekin hitz egin ahal izatea, hango sustatzaile handiekin eta ez hain handiekin... Oso bidaia aberasgarria izan da gurea ez bezalako herrialde baten eszena pixka bat aztertzeko! Zuen ustez, zer eginkizun dute Basque.Music. bezalako ekimenek nazioarteko ibilbidean? Argi dago horrelako ekimenek leku batzuetara hurbiltzen gaituztela, eta leku horietara iristea zaila dela, zailtasun ekonomikoengatik, baliabideengatik, azpiegiturengatik... Kasu honetan, oso aukera ederra eskaini digu gero aprobetxatu ahal izateko, jendea ezagutzeko, beste kontinente batean beste bola-joko batzuk lotzeko... Zer urrats aurreikusten dituzue esperientzia honen ondoren? Hasi berria zen diskoaren aurkezpen birarekin joan ginen Bogotara, beraz, honen ondoren, Gatza aurkezten jarraitzea geratzen zaigu ahal dugun leku guztietan. Oraindik bide luzea dugu egiteko disko honekin, beraz 2025etik 2026ra bitartean ahalegin guztiak egingo ditugu diskoa ahalik eta toki gehienetara eramateko, Euskal Herrian, Estatuan edo kontinentetik kanpo!!